Black Magic 6 - Heal Love: 12 - DEFIBRILLATOR

12 – DEFIBRILLATOR

            ISANG malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Xelena habang naka-upo sa pinakasulok ng clubhouse dahil hindi niya maintindihan kung bakit gustong-gusto ni Timothy A.K.A president ng kanilang homeowners association na magmeeting. Napapansin na niyang sa loob ng isang buwan ay dalawang beses itong nagpapameeting. Okay lang naman iyon dahil palaging may pagkain kaya hindi sila nagugutom kaso wala siya sa mood na lumabas ngayon. Wala ang kanyang mga magulang dahil sinamahan ng mga ito sina Xylee at Darren sa coordinators. Ilang linggo nalang ay kasal na ng dalawa, nag-leave ang kapatid niya sa trabaho dahil nai-stress na ito sa paghahanda. Malay ba niyang nakakapagod pala iyon, kahit na may coordinators ay ngarag pa rin ang kapatid niya.

            Akala niya ay masasabi na niya ang lahat kay Xylee noong nag-usap sila pero hindi niya nagawa, hindi niya magawa. Muli ay napabuntong-hininga siya dahil hindi niya alam kung paano bubuksan ang topic na iyon kahit kanino. Hindi naman pwedeng sabihin niya na ‘hey, pinasok ko ang condo unit ni Xenon dati at may nangyari sa amin na hindi niya alam’. Mabilis niyang sinapok ang sarili dahil sa naalalang kagagahan niya. Ilang beses na ba niyang sinampal ang sarili at inumpog sa pader? Hindi na niya maalala, dahil nahihiya siya sa kanyang sarili at nahihiya siya sa kanyang ginawa.

            “Uh-huh…” napapitlag siya nang may maramdamang maliliit na mga kamay na humawak sa kanyang binti. Binati siya ng naluluhang mga mata ni Neon na naging dahilan kung bakit tila may malaking palad na kumurot sa kanyang dibdib. “Ne-Neon.”

            “Mo—mmy.” Tuluyan ng umiyak ang bata. Hindi iyon iyong klase ng iyak na kulang nalang ay bulabugin ang buong clubhouse sa lakas. It was a silent cry, a painful cry. “Mommy.” Pinigil nito ang pag-iyak at yumakap sa braso niya. “Am I a bad boy?” mahinang tanong nito sa kanya. “Sorry if naging bad boy ako kaya nagalit ka sa akin. I’m sorry.”

            Darn it! Hindi niya anak ang bata pero hindi niya kayang nakikita itong umiiyak ng ganoon parang sasabog ang puso niya sa sakit. Mabilis na kinarga niya si Neon at niyakap ang bata.

            “Don’t cry baby, wala kang kasalanan.” She wiped his tears with her fingers. “Don’t be sorry, Mommy is just so busy.” Suminok ang bata.

            “Hindi ka galit sa akin?”

            “I’m not.”

            “I told you Neon, she’s not mad at you. She’s mad at me.” Parang may malamig na tubig na bumuhos sa kanya nang marinig ang boses ni Xenon mula sa kanyang likuran. She won’t deny it, she’s really mad at him, hindi niya kaya itong harapin at hindi niya kayang sabihin na galit siya dito. Anong karapatan niyang gawin iyon?

            “Little kiddo, kay tito Rad ka muna sumama. Mag-uusap lang sina kuya at si ate Xelena.”

            “No.” pigil niya kay Radon dahil ayaw muna niyang kausapin si Xenon. “Dito muna sa akin si Neon.” He is her defense mechanism but the little child wriggled from her grasps and went to his uncle Radon. Sobrang bilis ng mga pangyayari at hindi niya namalayan na nahawakan na pala siya ni Xenon at mabilis na nahila papalabas ng clubhouse.

            “A-ano ba Xenon? Ayokong magbayad ng fines kay Timothy, malapit ng magsimula ang meeting.” She tried pulling her arms from him but he refused to, he just tightened his grip.

            “We are going to talk.”

            “A-after the meeting.”

            “Tatakas ka lang and don’t worry, kinausap ko na si Timothy.”

            “What? Wait--- teyka, sandali lang!” nakarating sila sa isang tagong bahagi ng park na malapit sa clubhouse. “Xenon, ano ba?!” sa wakas ay binitiwan na nito ang kanyang mga braso pero mabilis naman siya nitong nabilanggo sa pagitan ng dalawang braso nito. “Ano ba ang problema mo?”

            “Malaki at may kinalaman iyon sa iyo.” Nagdugtong ang kanyang kilay at napatingin dito. Huli na para magbawi ng tingin dahil hindi na siya makakawala sa tingin nito sa kanya. May kung anong hindi magandang pakiramdam na namayani sa kanyang dibdib nang makita ang mukha ng lalaki. He still looks so handsome, it wouldn’t change kahit na magunaw pa man ang mundo, but he looks tired too. “Bakit mo ako iniiwasan?”

            “I’m not.” She denied.

            “You blocked me, hindi kita ma-contact and don’t deny that. I’m a lawyer Xelena, hindi ka pwedeng magsinungaling sa akin.” Iyon din ang unang beses na ginamitan siya nito ng ganoong tono ng boses. Para siyang kriminal na ini-interrogate nito. “Why?” he even sounds so tired and desperate. “May naggawa ba akong masama sa iyo? Did I hurt you again? Please tell me, I can change let me change it.”

            Kumunot ang kanyang noo. “Kahit na saktan mo ako Xenon ng paulit-ulit papatawarin pa rin kita at alam mo iyon. Kahit may nagawa kang kasalanan sa akin ay hindi naman ako gaganti sa iyo.” She wanted to cry but she can’t. Natigilan ito sa kanyang sinabi at maang na napatitig sa kanya. “Wala akong karapatan na magalit sa iyo, wala akong karapatan na gumanti. I owe you a lot.”

            “Hindi kita maintindihan.” Naguguluhang sabi nito.

            “Alam ko na ang totoo, bakit mo ginamit si Neon?” napakurap ito at base sa reaksyon nito ay halatang guilty ito. “Bakit hindi mo sinabing anak pala siya ng ate mo? Bakit sinabi mong hindi siya nakakapagsalita? Ano ba ang rason mo at hinayaan mo akong pumasok muli sa buhay mo? Noong unang beses na nagkita tayo ako ang lumayo, alam mo iyon, ayoko ng muling mapalapit sa iyo pero bakit gumawa ka na naman ng paraan para makalapit ako sa buhay mo? Is this a game? A revenge game for what I did before? Humingi ako ng tawad pero pinaikot-ikot mo lang ako sa palad mo. Hinihintay mo bang muli na naman akong mabaliw sa iyo at kapag nangyari iyon ay i-re-reject mo na naman ako?”

            “Teyka lang, you are jumping into conclusions. Hayaan mo muna akong magpaliwanag. Hindi mo pa naririnig ang side ko ay hinatulan mo na agad ako. That’s not how it works, Xelena. You need to be fair and hear my side as well.” Tila natataranta nitong pigil sa kanya.

            “Ayokong makinig sa iyo.”

            “You don’t have a choice. Hindi kita papakawalan dito hangga’t hindi ka nakikinig. Please, listen to me.” Umiling siya at itutulak sana ito nang hawakan nito ang kanyang magkabilang pisngi at mabilis na sinakop ang kanyang mga labi. Tila naging estatwa siya na nakadikit sa puno ng narra kung saan siya nakakulong. Ilang beses siyang napakurap at tila tinakasan na rin siya ng kanyang ispiritu. She’s not responding due to shock at alam nito iyon.

            “I’m sorry if I used Neon to get your attention. I know I was wrong, mali ako pero iyon na lang ang huling baraha ko para lang kausapin mo uli ako. Wala akong pwedeng maidahilan sa iyo sa mga naggawa kong pang-re-reject sa iyo dati dahil hindi ko alam kung totoo ba iyon o pinagti-tripan mo ako. You were so young back then, you are still in college, akala ko ay infatuation mo lang ako kaya hindi kita sineryoso. May mga pagkakataon na nainis at nagalit ako sa iyo lalo na noong sirain mo ang relasyon ko sa mga previous girlfriends ko. Pero iniisip ko na para lang kitang nakababatang kapatid at dapat ay maging patient ako sa iyo. I’ll tell you the truth, wala akong nararamdaman sa iyo dati totoo iyon and I won’t sugar coat it.”

            Humugot ito ng malalim na hininga at marahang hinaplos ang kanyang pisngi. Nakikinig siya pero tulala pa rin siya sa ginawa nitong paghalik sa kanya. “I won’t also lie, noong hindi na kita nakikita ay bigla kitang na-miss. Nagtaka din ako pero sinabi ko sa sarili ko na baka napagod ka na at na-realized mong wala ka talagang gusto sa akin and I am indeed an infatuation.”

            “No, that’s not true.” Putol niya at biglang nagningning ang mga mata nito sa kanyang sinabi. Kinagat lang niya ang kanyang mga labi para hindi makapagsalita ng kung anu-ano.

            “Wh-when we met again and saw a full grown woman, even if you didn’t change a bit, I just realized something. I missed you, I really missed you. I missed your silly antics and the way you chased me. You changed and I can’t blame you for that. I like you.” May tumambol sa puso niya sa pag-amin nito kasabay ng panlalamig ng mga cells niya sa katawan. Pakiramdam niya ay kinabitan siya ng defibrillator para itama ang irregular at wala sa ritmong pagtibok ng kanyang puso. “Hell, I am in love with you. I want you at kahit na gamitin ko ang lahat ng tao sa mundo para mapalapit sa iyo ay gagawin ko.”

            Walang silbe ang defibrillator kung ikakabit iyon sa kanyang katawan dahil hindi na maitatama nito ang malakas na tibok ng puso niya sa pag-amin ni Xenon. He loves her and she should celebrate pero ayaw pumayag ng utak niya.

            “Kung nagulat man kita sa pag-amin ko ay naiintindihan ko iyon.” Mahinahon na ang boses nito. “I’ll wait for your answer.”

            Umiling siya. “I am going to give you an answer. I’m sorry, I’m sorry Xenon but you deserve someone better. May babaeng mas nababagay sa iyo at hindi ako iyon.” Nakaalis na siya sa pagkakabilanggo nito dahil sa gulat sa kanyang sinabi. Nakailang hakbang na siya palayo dito at alam niyang dapat ay ipukpok niya uli ang ulo sa pinakamalapit na bato dahil nandoon na iyong chance pero sasayangin lang niya. Bobo kasi siya at duwag pa.

            “I don’t like anybody else, ikaw ang gusto ko.” Sigaw nito sa kanya.

            “I can’t, I just can’t.” mabilis itong nakahabol sa kanya at hinarang ang kanyang daraanan.

            “Bakit?”

            “I’m sorry.”

            “I know you have feelings for me, you still love me.”

            “I know.” There’s no need in denying that one, mas lalo siyang magmumukhang gaga kapag ideny pa niya ang sobrang obvious na bagay na iyon.

            “Bakit nga?” frustrated na tanong nito. Ka-tono na nito ang kapatid niya.

            “I don’t deserve you.”

            She heard him curse loudly, nawala na ang composed and cool na Xenon na kilala niya. “What the hell Xelena? I deserve you!” he is almost yelling at her.

            “No, maraming babae diyan na pwedeng maging girlfriend o asawa mo Xenon. Maliban sa akin, huwag ako.”

            “Is it because of your job? I can adjust Xelena, I am willing to adjust.” Mas binilisan niya ang lakad.

            “Please don’t ask anymore.” Na-fru-frustrate na rin siya dito. “Tanggapin mo nalang na ayoko.”

            “Nakarating na ako dito bakit ako susuko?” isang malakas na hampas ang ibinigay niya kay Xenon.

            “Bakit ba ang tigas ng ulo mo? I am not fit for you at kahit anong gawin mo ay hindi mo na mababago ang desisyon ko.” Naihilamos nito ang palad sa mukha nito dahil sa tigas ng kanyang ulo. Totoo ngang karma is a bitch, she is reaping what she sowed. Ang rason kung bakit tinanggihan niya si Xenon ay hindi dahil sa hindi niya ito mahal, the heck, hindi lang nito alam kung paano nagdiwang ang puso niya sa kanyang narinig at kung hindi lang siya gaga ay sumagot na siya ng ‘OO’. Kaso ayaw niyang malaman nito ang ginawa niya dati, ayaw niyang malaman nito ang ginawa niyang pagpasok sa condo unit nito at malaman nito kung gaano siya kadesperadang makuha lang ito.

            Sinamantala niya ang kalasingan at kahinaan nito, sa isip niya ay kapag nabuntis siya nito ay papakasalan siya nito at wala na itong choice kundi ang mahalin siya. A very stupid idea dahil nang magising siya ay sinampal siya ng katotohanan ng kalandian niya. Kapag nalaman nito ang bagay na iyon ay mandidiri ito sa kanya at iisipin na sobrang cheap siyang babae.

            “Xelena!” tawag nito sa kanya.         

            “Don’t follow me.” Mandidiri ka lang sa akin. Lakad-takbo ang ginawa niya hanggang sa makapasok sa clubhouse. Nagsimula na ang meeting kaya alam niyang hindi ito gagawa ng eksena. May nakita siyang bakanteng silya na malapit kay Pamela at Yumi, she locked the target place. Nasa kalagitnaan siya ng mabilis na paglalakad nang balingan sila ng homeowner’s president na si Timothy.

            “Oh, the lovers are here.” Sabay na napalingon ang mga tao sa kanya at ramdam niyang nakasunod lang si Xenon dahil ramdam niya ang presensya nito. “Tapos na ba kayo sa date ninyong dalawa?” malakas na hiyawan ang tuksuhan ang narinig niya pagkatapos ng sinabi nito. At kung pwede lang na lumubog sa kinatatayuan ay kanina pa niya iyon ginawa at kung pwede lang sigurong imassacre si Timothy gamit ang mga titig niya ay kanina pa lamog na lamog ang katawan nito.

            “Kaya pala ang sweet ng dalawang ito lately, may nangyayari na pala. Mukhang double wedding ang mangyayari sa inyo ni Xylee, Xel.” Tudyo ng mga kapitbahay niya. Hindi siya nagbu-blush pero pakiramdam niya ng mga oras na iyon ay pulang-pula na ang buong mukha at katawan niya.

            “She’s blushing.” Narinig pa niyang sabi ng iba.

            “Kailan ang kasal, Xenon?”

            She cleared her throat. “Sorry to burst your bubble everyone, there’s nothing going between us.” She declared. Mas mabuti ng alam ng lahat keysa patuloy silang tuksuhin ng mga ito.

            “Aw, basted ka na agad Xenon.” Nang-aasar na sabi ni Timothy. Paanong naging center of attention sila? Sana pala ay hindi nalang siya pumasok doon. Lumingon siya sa lalaki upang pakiusapan na huwag ng sakyan ang mga pinagsasabi ng mga kasama nila doon but he looks oddly amused by what is happening.

            “Who says I’m already busted? Hindi pa nga ako nagsisimula.” Xenon crossed their distance with a sweet and sexy smile. He is talking her breath away with his smile for goodness sake pero hindi pa rin nito mababago ang desisyon niya. “Magsisimula pa lang ako.” Hinuli nito ang kanyang mga mata at sa isang iglap lang ay tila sumabog ang mundo niya sa ginawa nito. For the second time around, he closed their distance and claimed her lips for a round two kiss infront of their neighbors for goodness sake. Narinig niya ang malakas na palakpakan at hiyawan sa buong paligid.

“I-post mo sa facebook group natin iyan para may remembrance.” Narinig niyang sabi ng mga kasama.

            PARANOID na tiningnan niya ang mga post sa kanilang facebook group dahil baka may nagpost doon ng ginawang eksena ni Xenon sa clubhouse. Mag-ta-tatlong araw na siyang paulit-ulit na nagsca-scan doon.

            “Anong ginagawa mo diyan?” takang tanong ni Sebastian. Naka-schedule na ang paglipad nito sa New York para sa seminar nito. Mas nauna ito sa kanya dahil na rin sa kasal ng kanyang kapatid.       

            “Nothing.” Kumunot ang noo nito. “Bakit nandito ka pa?”

            “May naghahanap sa iyo. Pasyente.”

            “Nandoon naman si Doc Carrie, ah.”

            “Ikaw ang hinahanap ng pasyente, masyadong demanding ang mga pasyente ngayon, mas comfortable daw siya sa iyo.” Napabuntong-hininga siya dahil alam niya ang bagay na iyon. Kung minsan pa nga ay kahit nasa bahay na siya ay nakakatanggap pa rin siya ng tawag kahit hindi na niya shift. Kaya minsan ay ini-off niya ang kanyang phone. “Sa consultation room.”

            “Thank you.” Iniwan na niya ito at pumunta na sa consultation room. Pasado alas nuwebe na ng gabi at kaunti nalang ang mga naka-line na mga pasyente sa kanilang department. Dahil nga sa hindi na niya shift, nabago na naman ang shift niya, kaya wala ng tao sa may consultation area niya. Isa iyong maliit na silid na may gurney at mga importanteng medical equipment in case of emergency. Pagpasok niya ay napakunot ang kanyang noo nang wala namang tao doon at muntik ng mapasigaw ng may biglang yumakap sa kanya mula sa likuran. Isang malakas na siko ang kanyang pinakawalan kasabay ng malakas na daing ng taong biglang yumakap sa kanya.

            “What the hell Xenon!?” nakangisi itong tumingin sa kanya. “What the hell are you doing here?”

“Magpapa-check up.” Tinaasan niya ito ng kilay at itinuro ang pangalan ng department.

“Kung may problema ka dapat ay sa Urology department ka nagpunta at hindi dito.” Yayakapin sana siya nitong muli pero mabilis siyang umiwas. “Kung wala kang kailangan ay umalis ka na dahil ginugulo mo ang trabaho ko.”

“End of shift mo na.”

Tinaasan niya ito ng kilay. “Say’s who?”

“Doctor Sebastian, I called him and asked if you are still around since I still can’t contact you. Ilang sim cards na ang ginamit ko para tawagan ka pero bino-block mo lang ako palagi.”

“Ano ba kasi ang kailangan mo?” she asked calmly but she really wanted him to go away. She can’t be swayed! At ang lalaking ito ay ayaw siyang seryosohin.

“Gusto ni Neon na samahan mo siya na bumili ng mga school supplies. Excited na siyang pumasok sa nursery.” Hinayaan nalang niya itong lapitan siya at paglaruan ang hibla ng kanyang buhok.

“I will.”

“Nagbago na ba ang isip mo--.”

“Stop disturbing me Xenon. I’m really tired.”

“Well, sabi nila kapag pagod ang isang tao ay mas nagiging honest sila dahil hindi sila nakakapag-isip ng pwedeng sabihing kasinungalingan.” He is playing another psychological game.

“What brings you here?” naka-suit pa rin ito at halatang galing sa opisina base sa suot nito.

“May dinala akong pasyente dito, my client.”

“Babae?” huli na para pag-isipan niya ang kanyang nasabi dahil lumapad ang ngisi nito.

“Jealous?” inirapan lang niya si Xenon dahil ayaw niyang patulan ito. “But I don’t want you to feel jealous so I’ll answer you. Yes, she’s a woman. Kapitbahay ko siya dati sa condo unit na nire-rentahan ko habang nag-aaral pa ako. She’s really a client, she lost her child back then at ngayon ay natagpuan na nila.”

Kumunot ang noo niya. “Paanong nawala ang bata?”

“Kinuha sa park at hindi na nila nahanap pa pero hindi sila tumigil hanggang sa may nahanap na lead ang mga detectives. Nahanap na ang mga kumuha sa anak nila at gusto ng mga ito na idemanda ang mga tumatayong magulang sa kanilang anak.”

“And they hired you?”

“Yes.” Inipit nito ang ilang hibla ng buhok sa likod ng kanyang teynga. “Nagka-nervous breakdown ang pasyente kaya dinala namin siya dito. Bukas ay pupunta ako sa dating tinitirahan nila para magtanong-tanong.”

“Ilang taon na ang nakalipas simula noong nangyari ang pagkidnap ng anak nila?”

“Almost twelve years na rin kaya medyo mahihirapan kaming makahanap ng mga witness o kaya naman ay ebidensya na magtuturo na ang mga nag-aalaga ngayon sa kanilang anak ay mga kidnappers. Sinabi lang kasi nila na natagpuan nila ang bata sa labas ng bahay at inalagaan nila.”

Kumunot ang kanyang noo. “Dapat ay inereport nila iyon sa DSWD.”

“Precisely--.” Kinuha niya ang clipboard at idinikit iyon sa mukha ni Xenon. Halata kasi ang plano nito, unti-unti nitong nilalapit ang mukha sa mukha niya. Ngumisi lang ito habang sinamaan niya ng tingin. “Even the black circles around your eyes makes you beautiful my dear.” No, Xelena! You can’t be swayed.

“Umuwi ka na.” taboy niya dito.

“Sabay na tayong umuwi.”

“I have my car.” Ipinakita niya ang susi nya dito.

“Convoy tayo.”

“Xenon--.”

“I love you.” She clenched her fists tightly telling herself not to give in. Her heart can no longer contain it. She loves the guy for goodness sake at it’s really bad for her heart to keep it longer. "I really do."

TBC

PHOTO CTTO

<3 <3 <3

A/N: 2 More chapters at matatapos na rin ito. The quarantine made me write this, ahahahahaha. Enjoy reading everyone!

LOVE,

INANG